جمعه ۱۷ مرداد ۱۳۹۳ - ۱۰:۵۶

نقد شفاهی/ نگاهی به فیلم تازه یک کارگردان جنجالی

آذین: «کلاشینکف» انفجار دغدغه های اجتماعی و سیاسی سعید سهیلی در سینمای ایران است

رضا عطاران در فیلم «کلاشینکف» به کارگردانی سعید سهیلی

سینماپرس: یک منتقد و مدرس سینما گفت: سعید سهیلی فیلمساز اندیشمند و متعهدی است و این تبحر را دارد که حرفهای خوب و انسانی خود را در فیلمهای خوش ساخت تر، متعهدانه تر و سینمایی تر بازگو کند. «کلاشینکف» انفجار دغدغه های اجتماعی و سیاسی سعید سهیلی در سینمای ایران است.

جبار آذین، منتقد و مدرس سینما در گفتگو با خبرنگار سینماپرس در مورد فیلم سینمایی «کلاشینکف» ساخته سعید سهیلی اظهار داشت: «کلاشینکف» یک اثر جنجالی دیگر از فیلمسازی است که در دهه اخیر با دلخوری و بدون رو دربایسی میان خودی ها و غیر خودی ها، بالایی ها و پایینی ها و کلاً این وری ها و آن وری ها پرسه فکری، سیاسی و سینمایی می زند و همواره  دست به اعتراض، انتقاد ، داد و فریاد می پردازد. 

وی گفت: مضمون و شکل معترضانه حرف های سیاسی، اجتماعی و محتوای تند و تیز سینمایی آثار سعید سهیلی لزوم مکث و تأمل روی نگاه او و فیلم هایش را گوشزد می کند. فیلم جدید سعید سهیلی سوژه ای تازه را در موقعیتی متفاوت با آدم هایی که به ظاهر متفاوت می نمایند و متفاوت هم عمل می کنند، حکایت می کند.

این منتقد و روزنامه نگار یادآور شد: ماجرای «کلاشینکف» به دست گرفتن جوانی از نسل جوان جامعه محاصره شده ایران از سوی انواع ترفندها و تحریم های استکبار و نابسامانی های اقتصادی و نامردی های اجتماعی به خودی خود موضوع تندی است که در همان اولین گام مطلوب بودن اوضاع اجتماعی کشور را به رخ می کشد.

این مدرس سینما ادامه داد: پرداخت خشن و خشک مسائل و کاستی های اجتماعی و خانوادگی به سر و روی این فیلم گرد تلخ یاس با طعم نا امیدی پاشیده است. سعید سهیلی که خود بر این نکته واقف است بوده برای زدودن از میزان تلخی فیلمش کوشیده از چاشنی طنز در «کلاشینکف» بهره بگیرد که کمک بازی رضا عطاران به نسبت هم خوب جواب داده است.

آذین تصریح کرد: با این حال «کلاشینکف» یک فیلم انتقادی-اجتماعی، سیاسی از شرایط جاری کشور است که در آن حتی آقای ظریف و یارانش در قضیه ماجرای ژنو هم مشت و مال داده شده اند. توصیف فضای عمومی جامعه و پرداخت شخصیت های اصلی «کلاشینکف» علیرغم موضوع های قابل تحلیل و بررسی ، عمیق اجتماعی ، سطحی بوده و بر دوش نور وهیجان و شعار سوار است و تماشاگر را به یاد فیلم ها و شرایط اجتماعی دهه ۵۰ کشور می اندازد.

وی گفت:  با آنکه فیلم تازه سعید سهیلی می تواند با اقبال تماشاگر رو به رو شود و عده ای را بخنداند و جماعتی را هم بگریاند ولی به دلیل نداشتن انسجام در ساختار فیلمنامه، پرداخت ضعیف کاراکترها ، کارگردانی یکدست و شلوغ برخی صحنه ها و حوادث جزو کارهای ماندگار او و سینمای ایران به حساب نمی آید.

 جبار آذین در پایان این گفتگو خاطرنشان کرد: نهایت اینکه «کلاشینکف» یک فیلم سیاسی، اجتماعی با تاریخ مصرف مشخص است. «کلاشینکف» حرف ها و مضامین تماشاگرپسندی دارد که در سطح باقی مانده و نفس آن زیر دست و پای پرداخت شتابزده ودیالوگ های تند و خشن به شماره افتاده است. 

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.